به بودن های مشکوکت
من عادت کردم وباختم
همین که بودی کافی بود
با این که تو رو نشناختم
تو کی بودی که هر لحظه
با قلبم بازی میکردی
حالا داری به من میگی
که راهت رو عوض کردی
یه ادم اینهمه بی رحم
مگه میشه تو این دنیا
از اون عشقی که میگفتی
نمونده چیزی بین ما
برو هرجا که خوشبختی
این اینده رو دیدم
همیشه توی خواب حتی
همین روزارو میدیدم
چرا اسمتو هرجایی
که پا میذارم میبینم
هنوزم از خودم دورم
تو جمع تنها میشینم
دیگه سمتم نیا هرگز
غرورت میشکنه اینبار
تو احساس منو کشتی
دیگه دست از دلم بردار
حالا اینجا با تنهایی
من هرشب جشن میگیرم
تو چی فهمیدی از حالم
که من بی عشق میمیرم…