خیال کردم عشقت پناه منه
نباشم دلت شوره زاره برام
تو رفتی و رفتم تو لاک خودم
واسم سخته از فکر چشمات درام

واسم سخته دل کندن از لحظه هات
بدون تو دنیای من بی کسه
نمیدونی اون که بریدی ازش
هنوزم واسه تو یه دلواپسه

کجایی کی دستاتو از من گرفت
کی اومد که زخمای من تازه شد
واسه کی دلت رو به دریا زدی
که اینجوری دردام بی اندازه شد

تو رفتی ولی طرح چشمات هنوز
منو بی هوا تا خدا میبره
نمیدونی دنیای من بعد تو
مث خونمون بی درو پیکره

دارم از نبود تو دق میکنم
تونیستی و میلرزه هی شونه هام
کجایی ببینی که بعد از تومن
یه زنجیری ام مثل دیوونه هام