فردا نمی میره
شبو از پایه ویرون کن
تو که فردا تو دستاته
ببین شبهای بعد از تو
چقدر هم رنگ چشماته
نمی شه، باورش سخته
که راهم بی تو بیراهه
شبای بی تو طولانی و
روزام با تو کوتاهه
هنوزم می شه با دستات
پر پروازُ باور کرد
شب در خود شکستن رو
تو خواب پیله پرپر کرد
بازم دریای دلتنگی
تو چشمام موج می گیره
یه حسی پشت اشکامه
میگه فردا نمی میره
ًَُِ« فردا نمی میرد اگر به شب عادت نکنیم …»