رفتنت آخر دنیای منه
اومدی به زندگیم نفس دادی
من و تنهایی باهم رفیق بودیم
اومدی تنهاییم و شکست دادی

ناجی گلای سرخ من شدی
وقتی پاییز می زدش به رویاهام
این مهم نیس که تو تا کجا می ری
من فقط می خوام که دنبالت بیام

من که شاکی بودم از غریبه ها
نمی دونستم که آشنا کیه
کم آوردم خودمو توی چشات
فهمیدم که این همون عاشقیه

دیگه لازم نیس از ترس شبام
یه ستاره توی مشتم بگیرم
به تمام آرزوهام می رسم
کافیه بهم بگی که نمی رم

تبسم