فدای ِ سرت
زمونه نخواسته؛ فدای سرت
تو دارا ترین آدمی واسه من
فتوحاتت از هر کسی بیشتره
برازندته مرد رویا شدن
تو طبعت بلنده مث آفتاب
میشه اینو بی شبهه اقرار کرد
بذار هرچی میخوان بگن پش سرت
مگه میشه خورشیدو انکار کرد
فدای سرت هر کی بت نارو زد
نگاهت رو به آسمونا بدوز
یه روز نوبت خنده هات میرسه
یه روز بت نمیگن "بساز و بسوز"
زمونه نداده؟ فدای سرت
با دستای خالیت هنوزم سری
بذار حکمشون هر چی میخواد باشه
تو بازم با حکم دلت می بری
یه عمره برات مینویسم ولی
این حرفا واسه تو سزاوار نیست
فدای دل با شکوهت(مهربونت) بشم
تو با هرکی باشی گرفتار نیست
hamid rahmany
سلام خیلی عالی بود میشه نسبتش داد به خیلی از افراد جامعه ی ما.. با یه ویرایش کوچیک عالی میشه.اگه هستین یه پی ام بذارین
نسرین حسینی پور
@};- =D> @};-
هادی مهرزاد
:-) @};-
حسين عباسي بائي
سلام زیبا بود @};-
مجید صادقی
سلام صالح جان كار خوب و زيبايي بود مرسي
علی اصغر شریفی
خوب @};- :-)
حسن عرب لاریمی
سلام کارت زیبا بود @};- @};- @};-
مرسده (زهرا) عباس زاده
=D> =D> @};- احسنت .. عالی بود. لایک تقدیمت من این ترانه رو برای مقام " پدر " تصور کردم و خیلی لذت بردم . البته این برداشت شخصی من بود. :-)
مرتضی تلیکانی
سلام موفق باشید.کار دوست داشتنی ای بود