نه سهراب و نه رستم……………نفهمیدن چرا افسانه سازند.
نه شیرین و نه فرهاد…………….نجنگیدند شاید یک جا ببازند.

نه سهراب و نه شاملو………………..ننوشتند که دنیارو بگیرند.
شاید تو خلق چند شعر…………خواستن حال خدارو هم ببینند.

تو دنیایی که تو عاشق نبودی……شاید افسانه ها زیرو زبر شه.
اگه این شاعرا خالق نمونند…باید چشمهای من خیره به در شه.

که صبح از بینمون رفت ………………..حتی نشد که لمس شه.
تو مثل بادی بودی که……………….نشد تو این نفس حبس شه.