منو فردای بی تو…
برای همه چیز متأسفم،حتی…!
یه کاری کن،نذار ازهم جداشیم
تو رد شی!من بمونم!ما بمیره!
هوا ابری شدُبارون دلم خواس…
یه کاری کن!داره گریه م میگیره
*میگن شاعر شنیدن داره اما!*
تو دیدی!هر شبُ با تو شکستم
نگاهت آب میشد توو نگاهم…
توی عمق نگاهت می نشستم!
منو فردای بی تو ، مرگ یعنی !
نهنگ مرده توو تُنگ،ننگ یعنی!
پلنگی خیز برده رو به ماهت…
منو فردای بی تو ، جنگ یعنی!
تو که می تابه خورشید ازنگاهت
جهانم بی حضورت سرد میشه
ازاین کوچه بری این مردهرشب
توی پس کوچه ها ولگرد میشه
بمون اردیبهشتم باش،هرچند!
کنارت وصله ای ناجور باشم
بهشتُ وقف من کن، قول میدم
همون خردادی مغرور باشم…
منو فردای بی تو ، مرگ یعنی !
نهنگ مرده توو تُنگ،ننگ یعنی!
پلنگی خیز برده رو به ماهت…
منو فردای بی تو ، جنگ یعنی!
آیدین قره باغی
================================================================
۱پ.ن*
شاعر شنیدنی ست ولی میل،میل ِ توست
آماده ای که بشنوی ام یا ببینیم ؟
محمد علی بهمنی
۲پ .ن
فصل آخر از این خونه برو بیرون (به زودی)
هنوزم یادمه ،اون شب که رفتی
من این لُکنت رو از تو هدیه دارم
یه وقتای که میگم:ما ما ماد ر
یه بغضی توو گلو میده فشارم
تو که رفتی یه سایه از حضورت
غروب آ ،توو اتاقم راه میرفت
….
برادر کوچکتان.