رقص برگ
این روزها روزهای تلخ ناباوریه…
هنوز خاموش شدن چراغ خونمون باورم نشده…
این ترانه رو در سوگ پدر عزیزم گفتم که ده روز پیش از دستش دادم.
« رقص برگ »
منو تنـــــها نذار با مـــــــن
من از من بی تو میــترسم
میشم یک برگ بی تـــقدیر
به ساز درد می رقصـــــــم
منو رد کـن از این کابوس
از این تکــــــرار زجر آور
از اینکه خالــــیه جاتو …
پُـــرم از هــــق هقــــای تر
منـــو عـــــادت نــدادی به
روزای خالی از چشمـــات
به پایان غــــــــم انگـــــیز ِ
من و مـــرگ تبسمــــــهات
هــــوای خـــونه زیر صفر
تبی ـیه مـــث احســــــاسم
دیگـه این خونه رو بی تو
نه میــخام و نه میشــناسم
دلـــم لک می زنه واســـت
چشام بی وقفــه سـر میره
تمــــوم منظره هـــــامـــــو
فقـــط عکـــس تو میگیره
تو رفـــتی و واســـــه دنیا
نبودت غـــیر عادی نیست
اما « دنیای من » – واسم
یکم این غم زیادی نیست؟
نه از اون برگهــــاتم کــه
به خاموشــــیت تــن میدن
و نــــــه پایان این برگــــه
سکــــوت تو درخــت من