رو زندگیم جای خالیت کبریت کبریت کبریت

خاموشی و بی خیالیت کبریت کبریت کبریت

آتیش کشیدی تو روی مردی که آتیش محضه

کوهی که بر باد میره خاکسترش لحظه لحظه

هر جاده سمت تو بود رو رفتم به بن بست خوردم

از عطر پیراهنت تو هر کوچه رو دست خوردم

تکرار تکرار تکرار پشت حصار همیشه

دیوار دیوار دیوار آیینه دار همیشه

هرجای این شهرو گشتم هر بار تو کم گذاشتی

جوینده یابنده س اما انگار تو دوس نداشتی

انگار تو دوس نداشتی تنهاییام کم شه با تو

با گریه با بغض حالا حس می کنم خنده هاتو

حالا من و گریه هام و حال من و جای خالیت

قد یه سیگارم و تو کبریت کبریت کبریت