یه فنـــــــجون چای یخ کرده م ،کـــنار دفتر شعرت
یه واژه جــــنس تردیـــــــــدم برای آخـــــر شعرت

یه تکــــــرار کمی تازه م ، پر از حرفای صلح آمیز
واســــه تعبیر من بنویس : عبــــور سبز یک پاییز

یه دیــــوارم که می تونی ازش مث یه روح رد شی
پُر از نشت علاقه م – تو ، نمی تونی واسم سد شی

یه سطل احساس یخ کرده م که وارو شد رو تنهاییت
یه تلقـــــین بدون شرح ، که مـــی غلته تُو تنهاییت

یه خودکارم که خـــــنجر شد ، تو قلبت پاکـــــیه کاغذ
مچاله کنـــــج تنهایی … ســــــــراپا خاکـــــــیه کاغذ

یه سایه واضـــح و مشکوک ، شبیه لمس یک وهمم
چــــــرا باور نمـــــی کردی مــــث چشمات بی رحمم

پاشو چشماتو گم کردی ، واست غم خــواب می ریسه
ازم کابوس مـــــی دیدی ، ببین باز دفـــــــترت خیسه

چشام حافظ ، چشام سهراب ، چشام یک شعر مخلوطه
اگــــه بی حالت و سردن ، به چشمـــــــای تو مربوطه