یه وقتی که از زندگی خالیم
با فکر تو دنیامو پر می کنم
یه راهی تو این شب نشونم بده
دارم رد پاهاتو گم میکنم

دارم غرق می شم نجاتم بده
بذار تو هوای تو بارون بشم
توو دریایی که از خودت ساختی
یه موجم که درگیر آرامشم

من از بوی گندم نترسیدم و
به سمت زمین تو راهی شدم
همه عمر در سجده بودم که باز
دوباره به یادت هوایی شدم

ببین زنده بودن چه سخته اگه
با احساس وابستگی سر کنی
نمی دونی اما تو داری یه عمر
تو احساس من زندگی می کنی

بذار خیره باشم تو رویای تو
بذار با خیال تو بیمار شم
اگه با تو بودن یه خوابه برام
نمی خوام از این خواب بیدار شم