حالِ دلش رو به راه نیست ….
غمگینِ غمگین ِ؛ حال دلش رو به راه نیست
آشفته مث خرمـــــــنِ موهــــاش دستِ باد
دلگیر از این زمونه و از بخت ُ اینکه بــاز
دنیا تموم سهمِ غصه هاشو یکجا داد
مثِ یه شعرِ خاک خورده ی بی مخاطبِ
دلخوش به واژه واژه ی شعر و ترانه هاش
میسوزه تو تبِ کابوسِ شوم هر شبُ
باز حسرت گذشته های دورُ ؛ باز ؛ " ای کــاش" . . .
کی گفته توی دنیا فقط یک مـرد
پایِ عاشقی غرورشـو میده ؟
وقتی دختری به جایِ ناز کردن
واسه خوب و بدهای عشق جنگیده
وقتی دختری پای کوه سکوت
تیشه زد به ریشه های دلتنگی
همه ی غرورشو فدا کردو
دلشو داد به یه دلِ سنگی
شیرین قصه بود ولی به جای فرهــــــادش
محکم ایـــــستادُ و عاشقی کرد و بعد .. افتـــــــاد
نه افسانه بودُ نه اسطوره شد ؛ تنها
پای اون کسی که نفهمید …. غرورشو داد
شب های بی کسی بلندُ ؛ عاشقی کوتاه
هیچکی برای قلب شکسته ؛ تکیه گـــاه نیست
حتی صدای دوره گـــرد هم غم انگیزه
واسه کسی که حـــال دلش رو به رااااه نیست
مریم جعفرزاده
___________
+ ترانه ای خاک خورده از قدیم … بدون ویرایش … به بهانه ی حضور مجدد
+ هم ترانه ای های عزیز سلام ….
سال نو رو با تاخیر تبریک میگم
به امید سالی پر از ترانه و لبخند … پر از اتفاق های ناب …. پر از … شور و حالِ عاشقانه