درخت

درخت ریشه دار من    کنون بی برگ و بار من

میون باغ بی برگی            توی تو اعتبار من

به زیر سایه سار تو         تموم زندگیم برپاست

همه دارو ندار من          کنارتو هنوز اینجاست

منو تو عمریه اینجا           اسیر این زمستونیم

سر این سفره ی خالی  شب و روزهارو مهمونیم

بااین برگهای خشکیده   با این  ساقه که پوسیده

یکم دیگه تحمل کن     زمستون داره جون میده

نگو این فصل بی احساس دیگه  پایان کار ماست

بهار پشت درهای باغ هنوز چشم انتظار ماست

درخت ریشه دار من     بمون با من تحمل کن

به سمت فصل پیش رو    بیا جون منو  پل کن

خودت هم اینو میدونی      که میمیرم برای تو

بیا پل کن تو جو نم رو   که جون  من فدای تو

بااین برگهای خشکیده   با این  ساقه که پوسیده

یکم دیگه تحمل کن    زمستون داره جون میده