" تزریق درد "
من رو چی فرض میکنی شاعر؟!
طَرَفت درد داره!…غمگینه
اشک میریزه توی تنهاییش
خودزَنیشم یه جور تسکینه
جای من باش!…باورت میشه!
عشق توو اوج فقر یعنی چی؟!
برجِ میلاد میشه عشقت بعد:
ساده برجت رو می کنن قیچی!!!
ذهنِ مغشوشِ دختری میشم
که تجاوز به دکمه م و!!…یک تخت!!
فکرِ لُو رفتنم شبِ حجله
ترسَم از مردی کاملاً سر سخت
لرزشِ دستِ کارگری پیرم
مثل هر روز!…سنگ!…بالابَر!
رفتنم سمت خونه بعد از کار
تا اَبد خواب و!…قرص مرگ آور
مثل یک زن به شیوه ای ممنوع!
شَکمم بارِ غیر قانونی!
خودفروشیم روی اجبار و
زندگی کردنم تو سگ دونی
زیرِ پُل چُرت میزنم گاهی
مرگ و تزریق میکنم توو رگ
خیره میشم به جوی آب و بعد:
مردنِ من دُرس(ت) شبیهِ «سگ»
پشتِ هم خُورد میشَم از بغض و
گریه میشم مُماس با مُردن
دردم و هیچ کس نمیفهمه
هی نوشتم به رتیمِ گُه خوردن!!!