دلم می خواد از این دنیا ، بمیرم تا دلم پاکِ
بریدم خاطراتم رفت ، به زیرِ تله ی خاکِ
***
تک و تنها دلم بی تو ، تو گورستان شدم مهجور
کتابِ عشقِ دیروزم ، کفن پوشیده شد در گور
***
کنارِ صخره های سخت ، یه گل صحرایی روییده
او تنها سر پناهِ من ، به بی مهری دلت چیده
***
چرا ساییدی برگش رو ، چرا هرسم در آوردی
آخه من دورم از دنیات ، حسودت شد تو نامردی
***
اگه صد ساله عمرت شد ، شرابِ مرگ می نوشی
تو دریا آسمون هر جا ، لباسِ کوچ می پوشی
***
ببین یک ذره خندیدن ، یه عبرت واسه دیدارت
اگر دیر اومدی بازم ، همین دل میشه غمخوارت
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) ۱۰/۱۱/۱۳۹۲