توکه رفتی در آینه ها گم شدم / درمیان غبار چرا گم شدم
حیف این دل که بی تو در آتش فتاد / دردل آتش بی صدا گم شدم
به شکوه شب آشنایی قسم / به دلو ، دلبرو،دلربایی قسم
که نداری ، نداری هوای مرا / به هوای نوای ،نوایی قسم
به غروری که شکسته در پای تو/ به دلی که تپیده به سودای تو
به دم گرم دنیای دلدادگان / که بیرون میروم من ز دنیای تو
توهمانی که رنگ دیگرمی شوی/دردسربودی و درده سرمیشوی
من همانم که رسوای مردم شدم / تو همانی که ازمن بدتر میشوی