شدم جون پناهت می تونی بری
دیگه برنگرد وا نمی شه دری
من از خواستنای تو دلسرد شدم
توو کابوس_ نامردیات مرد شدم
با چشمای شبنم زده می گذرم
از احساسی که ، من طلبکارتم
بیا بی گلایه رعایت کنیم
باید به نبود_ هم عادت کنیم
حلالت هر اونچه که ورداشتی
فقط خنده هامو به من پس بده
شده عادتم این رکب خوردنا
برو حس _ بودن بهم دس بده
به فکر _ رجزهای مردم نباش
شدم جوون پناهت ، میگم خواستم
بیا مرد_ مردوونه یکبار شده
کمک کن بتونم روو پام واستم
وحید انفرادی
کار زیبایی بود لایک @};- @};- @};-
حسين عباسي بائي
مرسی دوست عزیز @};-
امیرعلی تاج
@};- =D>
حسين عباسي بائي
تشکر دوست عزیز @};-
شرر عباسي
شعر زیبایی بود ریتم زیبایی داشت موفق باشید @};- @};-
حسين عباسي بائي
ممنون شرر خانوم خوشحالم که خوشتون اومده تشکر از حضورتون @};-
رضا حبیب پور
@};- @};-
حسين عباسي بائي
تشکر از حضورتون @};-
پگاه دهقاني
زيبا بود فقط در اواخر قالب كار بهم خورد كه من بدم نيومد خوب بود لايكم تقديمتون @};- @};- @};-
حسين عباسي بائي
مرسي پگاه خانوم كاش بيشتر توضيح مي داديد درهرصورت ممنونم از حسن نظرتون @};-
پگاه دهقاني
توجه كنيد كه بندهاي ابتدايي قافيه چيني چطوره : شدم جون پناهت می تونی " بری " دیگه برنگرد وا نمی شه " دری " من از خواستنای تو "دلسرد شدم " توو کابوس_ نامردیات " مرد شدم " اما بندهاي پاياني : به فکر _ رجزهای مردم نباش شدم جوون پناهت ، میگم "خواستم " بیا مرد_ مردوونه یکبار شده کمک کن بتونم روو پام " واستم " جسارت بنده رو ببخشيد :"> @};-
حسين عباسي بائي
مرسی @};-