" ذهنِ آشفته "
تو سرم شیهه ی هزاااار اسبه
رو تنم بوسه هایِ ته سیگــار
وقتِ اعدامِ واژه هاس الان
طبقِ قانونِ ذهنِ این بیـــــمار
وقتی زندگیت همش دوئلِ
بین احساسُ منطقت بـــاشه
هیچ بعید نیست جنازه ای؛ بینِ
سنگــــرایِ ترانه پیدا شه
هیچ بعید نیس شباتو با سر درد
تا خودِ صبـــــــح ؛ هِی قدم بزنی
بینِ گریه هات بخندیُ بــــا
این قلم ؛ مرگتو ؛ رقم بزنی
توی عصرِ دو دوتا چــــــارتاُ
بینِ این عشق هـــای پوشالی
غبغبـــــِ بعضیا پر از بـــــاده
باد ازین ادعای توخــــــــالی
وقتی روزه ی سکووووت میگیری
وقتی خسته میشی از فریـــــاد
تازه حس میکنی چقد سختن
درسایی که ؛ زمونه یادت داد
تازه میفهمی این زمونه فقط
جای گرگــــــایِ تیـــــز دندونه
که باید تف کنی به احساست
که باید بمیــــری ؛ دیـــــــووونه
"مریم جعفرزاده "
______________
+ دستم به قلم نمیرود امـــــــــــا … شاهنامه شاهنامه حرف دارم ….
+ گاه افکار افسارگسیخته مجال نمیدهند …. تا رسیدن واژه ها به بلوغ! :)
+ سلام …. دوستای گلم کمتر اومدنم دلیل فراموش کردنتون نیست .. تا اونجا که بتونم کارهای قشنگتون رو میخونم اگه فرصت نمیشه زیرشون به رسم ادب دست خطی به جا بذارم پوزش میخوام :) …… به یادِ همتون هستم!
تک تکِ روزهای زمستونیتون …پر از اشتیاقِ بهــــــار