خورشیدِ قشنگم
باز دوباره دلِ تنهام، توی آسمون می باره
تویی خورشیدِ قشنگم، همدم ماه و ستاره
تویی مهربونتر از من، همدمِ دل خستگی هام
بیا و تنهام نذار و، بشین آروم تویِ شبهام
بی تو آسمونِ آبی، دیگه رنگ غم می پوشه
وقت ناز کردنِ چشمات، آسمون دیوونه می شه
باورش سخت و کشندس، روزای بی تو خیاله
اگه از دستم بری تو، زندگی کردن محاله
تو دیگه تنهایِ تنها، نمی مونی نازنینم
همدم ترانه هامی ، تا ابد برات می خونم