یه رودخونه از تو چشام
به سمت گونم جاریه (گونه م)
یه بغضیه تو یه گلوم
که مثل ِ زخم ِ کاریه

توو آسمون رویاهام،کبوترا بال می زَنَن
نرفته اوج فرود می آن،روی خاکا جوون می کَنَن

توو آسمون رویاهام،کلاغا پرواز می کَنن
آسمونو صاحاب شدن،کبوترا رو می رونَن

توو آسمون ِ دل ِ من،خورشید حضوری ندار ِ
ستاره ها گُم شُدن ُ،ماه دیگه نوری ندار ِ

شبای من تاریک و سرد
شبای ِ من پُر ِ غم ِ
هر چی بگم از تنهایم
بازم کمه بازم کم ِ

دیگه کسی برای من،امید فردام نمیشه
دیگه کسی توو رویاهام،شریک رویام نمیشه

خودم دارم آروم آروم،قبری مهیا می کنم
هر چی که دارم آرزو،با خود تو قب(ر) جا می کنم.

شبای من تاریک و سرد
شبای من پُر َ غم ِ
هر چی بگم از تنهایم
بازم کمه بازم کم ِ