نفمیدی نگاه ِ تو با قلبِ من چه هــــــــــــا کرد

برقِ چشای ِ ماهِ تو روزُ و زِ شب جدا کرد

نفهمیدی به گوشِ من صدات نوای سازه

وجودِ تو تا به ابد برام یه دنیا رازه

نفهمیدی که خنده هات دردِ منو مرهمه

من چی بگم؟چه جوری؟ هرچی بگم باز کمه

آخه مگه میتونم بگم برام چی هستی!

تو پاره ای از منی , تو داممو تو رستی

دستای تو کجان تا بگیرنم در آغوش؟

بوی تنت تو یادم باز منو برده از هوش

بیا نزار که بارون از چشم من بباره

نزار تو شهر چشمام شب پر بشه ستاره

بیا همه وجودم تو تک گلِ بهاری

منم یه دونه برگی که زیر پات میزاری

با اینکه ردِ پاهات رو قلبمه همیشه

عهدایی که شکستی فراموشم نمیشه

اما بدون که یادت تو قلبِ من میمونه

تا لحظه ی مرگ من توی دلم مهمونه