غرور
همه ی روزام و باختم ، میدونی
فک نکن با حرف تو میرنجم
کی من و از بازی بیرون میکنه
من خودم که شاه این شطرنجم
کاش میشد خراب کنم همین حالا
هر چیزی که باب میلم نباشه
سر زانوی خودم دس بزارم
اگه حتی خدا هم اینجا باشه
تو عزیزم بودی باور ندارم
دلم از دس تو خنجر بخوره
قانون زندگیا عوض شده
چاقو دسته خودش رو میبره
اگه روزی تو بیایی بهم بگی
ناجی تموم زندگیت منم
زندگیم و زیر پام له می کنم
اما زانو پیش تو نمیزنم
اوج پرواز من و حالا ببین
آسمونا توی دستای منه
با دو بالی که تو هرگز ندیدی
به ستاره داره طعنه می زنه
من و تو نمی تونیم یکی بشیم
قصمون یه جا یه مشکلی داره
تو می خوایی غرورم و له بکنی
این دل مغرور من نمی زاره