مادر
شبنم قشنگه غیر از اون لحظه
که روی چشمای تو میشینه
وقتی که ابری میشه روو گونت
گونم فقط بارونو میبینه
با خنده های تو جَوون میشم
اکسیرِ عمرم دستِ لب هاته
میخندی از مرگم نمی ترسم
چشمای من محوِ تماشاته
هر وقت دوری من پریشونم
تب میکنم دستاتو کم دارم
وقتی نباشی شالِ خیست رو
هر شب روو پیشونیم میذارم
چن وقته لالایی نمی خونی
تنها صدای ساعتو دارم
چن وقته بالش جای پاهاته
نه…روی بالش سر نمیذارم
خوشحالم هر لحظه توو رویامی
حتی اگه از جسم من دوری
قلبم فقط با بودنت زنده ست
بیزارم از دوریو مجبوری
شبنم قشنگه غیر از اون لحظه
که روی چشمای تو میشینه
وقتی که ابری میشه روو گونت
گونم فقط بارونو میبینه