تحمل کن . . . خواهر . . . !
درود
با سپاس فراوان از بانو "حمیده سادات غفوریان"
به خاطر تمام راهنمائی هایی که در این ترانه به بنده کردند..
یه وقتا که مسیرت سرد و تاره ، تموم ِ سختیا آگاه میشن
شبایی که تو تاریکی اسیری ، فرشته هات* واسه تو ماه میشن
اگه گاهی دلت از غصه خونه ، اگه هم جنس ِ کوه ِ درد میشی
تحمل کن یه روزی میرسه که ، به لطف ِ کوه ِ دردت مرد میشی!
تو آرومی و آرامش می بخشی ، زنی خواهر ! نمیشه سنگ باشی
تو تقدیر ِ قشنگ ِ تو نوشتن ، همیشه مادری دلتنگ باشی
می دونم درد ِ تو کم نیست اما ، همیشه غصه و شادی عجینه
تحمل کن نذار مات ِ جهان شی ، که اصل ِ زندگی کردن همینه
*این یک ترانه تقدیمی بوده و منظور از فرشته ها ، بچه های کوچک و معصوم بودن…
امیدوارم به خاطر تقدیمی بودن ترانه ، دست از نقد نکشید…!
(-_-)صــــادقـ بـاشــ بــا خــودتـــ و دیـگـــــرانـ (-_-)