توو آغوش منی اما یه دنیا دوری از دنیام
یه عمر با منی اما نمیفهمی که چی میخوام

نمیفهمی که دستاتو شبا با گریه می بوسم
تو این دوری درد آور دارم از غصه می پوسم

حقیقت اینه که کم کم داری از دست من میری
اینو وقتی میفهمم که تو دستامو نمی گیری

روزایی که هم آغوشیم نگاهت سخت بی تابه
دروغه که چشای تو هنوزم خیلی جذابه

من این احساسو می فهمم دلت واسه کسی تنگه
من این حسو به تو دارم تو نسبت کسی دیگه

چه تلخه طعم لبخندت یه عادت یا یه تمرینه
که هر کاری کنی آخر به دل من نمی شینه