مرگ زمان
ایـنـجـا بـرام نـقـطـه ی پــایــان جــهــانــه
زمـیـن داره بـه آسـمـون نـزدیـک مـیــشـه
خــورشـیـد دنـیـام بـودی امـا دور مـیـشی
دنــیـای مـن قـــدم قـــدم تـاریـک مـیـشـه
احساس من تب کرده از سردی چشمات
تو آتیش عشـق تــو آخــــر دود میــــشم
مثـــل ســـرابی که تــمـاشـــاگر نـــداره
دور از نگاه عــاشــقــت نابــــود مـــیشم
ســاعت تعـــجـب کرده از تصمیم سردت
مـــرگ زمــان با رفتــنت تعـبـیـر مـیـشـه
حـــس مـیـکـنم اینجا یکی میمیره بی تو
حسی که مــیـمـونـه و بـا مـن پیر میشه
بــا تو تــــو اوج آسـمــــــونـا بـودم امــــا
دنـیـام جـدا از دســـت تـو رو بـه سقوطه
زمـیـن داره مـیـرقـصـه زیـر پــای دنــیــام
کــــل جـهـانـم بـسـتـه بـه یـک تـار مـوته