شب های خونه بعد تو ، غمگینه غمگینه هنوز
نیستی ولی اینجا یکی ، خوابت رو می بینه هنوز
هر ثانیه از طول شب ، غرق پریشونی شده
تو سردیِ احساسِ تو ، اینجا زمستونی شده
. . .
این گریه های هر شبم ، داره مُجابَم می کنه
هر لحظه تنها باشم و ، تنهایی خوابَم می کنه
با فکر از دست دادنت ، دارم تفاهُم می کنم
حتی خودم رو بعد تو ، تو خونه مون گُم می کنم
هر شب جنونِ عشقِ تو ، تا بدترین حالت رسید
آیینه با بغضم شکست ، وقتی که تصویرم رو دید
. . .
اینقدر تغییرم نده ، اینقدر درگیرم نکن
صبرم تا این اندازه نیست ، من بی تو می میرم نکن
تنهاییامُ خط بزن ، این خونه بی تو خونه نیست
هیچکی تو دنیا مث من ، به خاطرت دیوونه نیست