مخاطب خاص
میگن عشق و عاشقی همش جنونه
ولی مالِ آدمایِ مهربونه
عشقی که خودش مصوّبِ یه درده
که برای عاقلا یه جور نبرده
اوج غم تحملِ فراقِ یاره
خدا اون روز و واسه هیشکی نیاره
غم دوری اَم خودش بلای جونه
حیف درد قلبی که هنوز جوونه
شاید این معجونِ عشقه تو وجودم
آخه من که این همه ، صبور نبودم
که با دردِ قلبمَم دَووم بیارم
شاد و مسرورم از اینکه عشقو دارم
یه دلیل میگم که ثابت بشه حرفم
یه دلیل منطقی و خیلی محکم
که یکی هست توی شبهام مثه ماهه
که بدون بودنش دلم سیاهه
کسی که تنها دلیل نفسامه
که واسه نفس کشیدنم هوامه
تپش تند دلم که جون میگیرم
حاضرم حتی به جای اون بمیرم
اونی که بهش میگن مخاطبِ خاص
با یه قلب مهربون و پر از احساس
وقتی عاشقم شده با اینکه دوره
نفسم ، طفلی دلش چقد صبوره
خدا حفظش کنه تا ابد باهامه
و یه ساله که همین جمله دعامه
امیرحسین فلاحی
۹۲/۳/۱۱