سراب عشق

تو رو شاید نفهمیدم، تویی که پاک و معصومی
عذابت دادم اما باز ، بهم گفتی که میمونی

شدی ناجی برای من، منی که راهو گم کردم
بهم فانوس ، بخشیدی ، تا سمتِ خونه برگردم

برای لمس خوشبختی ، سراب عشق ، میدیدم
تقاص اشتباهی  که ، دارم تاوانشم  میدم

تمومه دلخوشیهامو ، به لبخند تو مدیونم
 منو از غم رها کردی ، حالا قَدرِتو میدونم

کنار این همه خوبی ، میشه راحت خدا رو دید
به زیر سقف این خونه ، یه عالم حس زیبا چید

میشه حتی کنار تو، به هفتا آسمون پل زد
 میشه راحت تو چشم تو، به ماه مهربون زل زد

حالا که نوبت من شد، بذار تا تکیه گاهت شم
یه سقف محکم و روشن ، برای سر پناهت شم

می خوام باور کنی هستم، دیگه تنها نمی مونی
توو قلب گرم و آرومم ، تا دنیا هست مهمونی

فرید آزاد
farideternal@yahoo.com