سنگ ، کاغذ ، قیچی
دلم برات تنگه
نه قیچی نه کاغذ
دلِ تو از سنگه
دست تو از قیچی
من کاغذ شد دستم
حسم برید اما
تا آخرش هستم
منم مجبور میشم
سنگ بشم یک بار
تو با بوروکراسیت
گولم زدی انگار
قیچی شدم این بار
اما تو از سنگی
تو مثل جنگجوها
با دلم میجنگی
حالا دست آخر
سنگ کاغذ قیچی
دل سنگت رو من
با کاغذم خوردم
انقدر بهت باختم
تا آخرش بُردم
احمد احمدی
دوست عزیز بسیار طرح جالبی بود خیلی احترام قائلم برای خلاقیتت آفرین تکرار کلماتم بخاطر موضوع اشکال نداره بلکه خوبم هست اما بروکراسی همون طور که دوستان گفتن به شعر نمیاد هرچن که استفادش بجا نبود اما نیازیم به گفتن معناش نبود بنظرم! حد ترانه با مخاطب هاش باید یکی باشه مخاطب ترانشو یدا میکنه درود همیشه نو باشی
محمدرضا ناصری نژاد
ممنونم از شما اون پانویس رو برداشتم متشکر از نقدتون.امیدوارم بتونم توی ترانه های بعدی احساسم رو بهتر بیان کنم @};-
مریم دهقان
@};- @};-
محمدرضا ناصری نژاد
@};-
احمداکملی
@};- @};-
محمدرضا ناصری نژاد
@};-
آیدین صبور
خیلی هم خوب بود فقط کاش پانویس نداشت.
محمدرضا ناصری نژاد
ممنون پانویس رو برداشتم @};-
امین بهاری زاده
سلام کار زیبایی بود. @};- @};- @};-
محمدرضا ناصری نژاد
سلام ممنون امین جان @};-
مجید صادقی
=D> @};- @};- @};-
محمدرضا ناصری نژاد
@};- @};- مرسی
صادق شيخي
ياد بازي هاي بچگي بخير.ترانه ي قشنگي بود محمدرضاي عزيز "بوروکراسیت" به ترانت نمياد..موفق باشيد @};-
محمدرضا ناصری نژاد
ممنون از حضورت صادق جان @};- وقتی داشتم ترانه رو میگفتم یاد یه دورانی افتادم.برای دلم بوروکراسی رو آوردم :< امیدوارم بتونم تو ترانه های بعدی جبران کنم @};-
