شبی با دوبال ِ پــَـر، نــقره طلایی
با سلام و عرض ارادت خدمت تمام دوستان و سروران عزیز ،به خاطر تاریکی بیش از حد ترانه هام و گله مندی شما همکلاسیهای بسیار نازنینم تصمیم گرفتم علیرغم احساس واقعیم ترانه ای آکنده از عشق و امید رو تقدیم نگاههای مهربون و عاشقتون بکنم امیدوارم تونسته باشم حتی برای چند ثانیه خاطر عزیزتونو روی این بالها به پرواز دربیارم .آرزو می کنم عشقی خدایی درگیر احساس پاک همه ی شما خوبان بشه
شبی با دوبال ِ پَر ، نقره طلایی
با دوبال ِ نقره کوبم . . . به ستاره ها رسیدم
وقت ِ گلبانگ ِ ترانه . . . به مناره ها رسیدم
روی ِ ماه نشسته بودی . . . تو رو اونجا پیدا کردم
کاش قَــمَر بودم می گفتم . . . الهی دورت بگردم
بیا برگردیم از اینجا . . . من یه کم ، زمینی هستم
اگه شب ، سقف ِ تو باشه . . . ته ِ شب نشینی هستم
با تجلّی ِ حضورت . . . رود ِ گَنگ ِ* بودنم شو
با یه حس ِ ملکوتی . . . غسل ِ تعمید ِ تنم شو
پُر شو از بوسه ی بارون . . . لب ِ تبدارتو تَر کن
تن ِ مجروحمو تن کن . . . یه کم احساس ِ خطر کن
اگه خواستی ، عاشقم شو . . . سخته دوست داشتن ِ بی حد
اِنقــَــدَر دوسِـــت دارم که . . . نمی گم ، شاید و باید
من و بال ِ نقره کوبم . . . تو وُ پرهای ِ طلایی
پر شیم از آبی ِ پرواز . . . تا بشیم عشق ِ خدایی
( ف. م ) رها
*رود گنگ .رودی مقدس در هندوستان که هندوها طبق آیین خود با غسل ِ تعمید تن ِ خود را از آلودگیها پاک می کنند