دو سیب
منو گذاشتی رفتی بادلی درب داغون
شدم گوشه نشینه کافه های شهرمون
من اهل دود نبودم واسه همه عجیبه
این روزها تنها یارم یه قلیون دوسیبه
غمت توی وجودم شد دیگه مومیایی
رفتن تو شبیه یه بمب شیمیایی
سرقفلی چشامو گریه اجاره کرده
شکسته مثل شیشه دلی که کوه درده
و ………………………………… ..
آقا ببخشید یه دوسیب میخواستم