فرشته
تو سکوتِ پاکِ برکه، با نهایتِ صداقت
تو یه سرمایه ی خوبی، واسه بودنِ نجابت
بهترین بهانه هستی، واسه روییدنِ اشکام
آخرِ معجزه هستی، تویِ آیینه ی چشمام
ای تو بهترین فرشته، ای تو یارِ نازنینم
بالِ تو بچینم امشب؟!، تا کنارِ تو بشینم
اگه اون دو بالِ وحشی، چیدم و ترانه خونم
واسه اینه که همیشه، بخوام از چشات بخونم
با دو چشمایِ سیاهت، با نهایتِ کلامت
موندی امشب تک و تنها، تا بمونم سرِ راهت