شکستم میده تنهایی
منو هر قد که میتونی
بگیر از دست تنهایی
ببینم رو به این کابوس
تو میجنگی یه وقتایی
تمومه غصه های من
مث تیرن تو این سینه
دارم هر لحظه میمیرم
ولی چشمات نمیبینه
میدونم عاقبت باتو…
شکستم میده تنهایی
هوای این اتاق سرده
نه انگار که تو اینجایی!
یه فنجون قهوه میریزی
یه فال تازه میگیری
داری عمقه تفهاهم رو
باچی اندازه میگیری؟!…
رسیدیم به ته جاده…
یه پایانه پراز دردیم
منوتو اخر دنیا…
پی خوشبختی میگردیم