اردیبهشتی بودم اون روزا … /
با تو چجوری زندگی کنم
حتی اتاق تو ازم جداس
زیر یه سقف اما غریبه ایم
دیوار چین یک عمره بین ماس
با تو چجوری زندگی کنم
این حالو مجنونم نمی فهمه
جوری که من سرما رو حس کردم
حتی زمستونم نمی فهمه
روزای اول عاشقم بودی
هرچی گذشت از حسّ تو، کم شد
اردیبهشتی بودم اون روزا
با رفتنت سرما حریفم شد
مردونه با دردام ، تا کردم
اما توو آغوش تو زن بودم
اونقدر بی احساس و یخ بودی
فرداش ، می فهمیدی من بودم!
.
.
.
خونه فقط جای تو با من بود
جز تو همه چی توو خودم مُرده
من مکث کردم تا تو برگردی
تقویم ، تنهایی ورق خورده
حتی در و دیواار فهمیدن
هر روز ، بی تو چی سرم اومد
هی منتظر بودم خودت باشی
وقتی کسی آروم ، در می زد
…..
تو ، مرد فروردین من بودی
یا قلب من به اشتباه افتاد؟
آخه تو که رفتی از این خونه
پشت سرت بهمن به راه افتاد…/