چشمات چرا مثل ابر بهاره عزیزم

چرا تمام حرفات خلاصه تو یه آهِ عزیزم

نمیگی غم تو چشمات مثل تیشه به ریشه ی منه؟!

نمیگی بارون چشمات بد آتیشی به سینم میزنه؟!

سرتو بذار رو شونم من تا ابد برات تکیه گاهم

برای غمهات من تا ابد سنگ صبور و سر پناهم

بلند شو عزیزِ من زانو نزن جلوی این سر نوشت

میشه با هم باشیم،میشه قصه ی عشق رو باز از نو نوشت

عشقم تا هستم کنارت نه از دنیا بترس نه از تقدیر

تو با نگاهِ قشنگت تمام منو میکنی تسخیر

عشق جون گرفته ی منو باور کن که دور از هوسه

باور کن هوای اینجا بدونِ تو برام خیلی پسه

میشه هم باز عاشق شد،میشه دلِ شکسته بشه ترمیم

به این زودی نگیر واسه دلِ شکستَت مراسم ترحیم

خودتو رها کن از قفس پُر از غضه و تنهایی

من تا آخرین نفسم کنارتم از اینجا تا هر جایی