به برگشتت امیدی نیست توبا این جاده همخونی
که هرکاری کنم بازم تو این خونه نمیمونی
واسه فهمیدن عشقت دیگه چیزی نمیپرسم
به حدی منتظر بودم که از برزخ نمیترسم
میگفتی پشتمو داری تو بودی ادعا کردی
حالا که سد تو بازه نمیگم اشتباه کردی
داری رد میشیو اصلا حواست نیست کجا میری
بلند شه دستم از شونت بدون به نا کجا میری
اگه فرقی میون ماست فقط تو شکله تصمیمه
میمونم اینجا اما تو دلت به دوری تسلیمه
درارو بستمو اینبار کلیدو به خودت میدم
اگه مشکل منم اینجا تو بازش کن خودم میرم