خوب من
خوب من از تو چه پنهون که دلم خونه درده
که چشام ابری وتاریک زندگیم ساکت وسرده
خوب من از تو چه پنهون لحظه لحظه هام عذاب
آشنای خوب دیروز بی تو خوشبختی سراب
بی تو تن خسته وغمگین بی تو سرگشته حبابم
توی فصل عشق وشبنم من اسیر دست خوابم
خوب من از تو چه پنهون گر ، گرفته همه جونم
تو نشون من شدی بی تو ، چه بی نام و نشونم
زندگیم مثل یه صحراست تویی اون حسرت بارون
آرزوم بوده بباری رو تن خشک بیابون
رفتی و این دل خسته بی تو دنیارو نمی خواد
ای عزیز مهربونم بی تو فردا رو نمی خواد