لبختد تو زیباست                 جونم واسش میره

چشمامو می بندم                   اما  دلم گیره

عاشق نبودم من                  تو عاشقم کردی

پای تو می موندم                رفتی که برگردی

وقتی ازم دوری                 حالم پریشونه

می ترسم از وقتی           میری از این خونه

شبها که خوابی با               فکر تو بیدارم

یک لحظه پلکامو               رو هم نمی ذارم

تقدیر من با تو                 خطی موازی بود

عشق تو با قلبم               سرگرم یازی بود

هر دست نزدیکی             یک پل نمی سازه

نفرین به این دل که          از خنده می بازه

تو فال من  اسمت           با سرنوشتم بود

این راهی که بستی          راه بهشتم بود

با تو یه حسی هست      که من ازش دورم

پاش که بیفته من         مثل تو مغرورم

جون من و عشقت      ” پروانه درمشته”

از تو سرمو  باز           نازت منو کشته

چشمات میگه انگار       بازم پشیمونی

کاریش نمیشه کرد        ای قاتل جونی

من موندم و تو با           یک کوله بار درد

ای خسته از رفتن         می بخشمت  برگرد