میترسم
میترسم از این خونه ی تاریک، این زن که جای من داره میره
جسم و تنم رو تخت ِ و قلبم، یک عمره که از عاشقی سیره
میترسم از این لحظه هایی که، بی کسیام مونده به در خیره
ترسم از اینه که یه امروزی، روحم کنار مردی میمیره
من از تموم راه میترسم، راهی که من رو به تو میبازه
اینجا تمام تارو پودم رو، یک عنکبوت مرده میسازه
یه سرپناه ، یه معجزه دستم، این روزهای آخری میخواد
روشن کنه فانوسی توو قلبم،خالی کنه روحم رو از فریاد
باز مهربون کنه نفسهامو،از توو دلم کینه رو برداره
انقدر آرومم کنه اینجا، باز حس کنم ستاره در کاره
امیرعلی تاج
@};- @};- @};- @};- زیبا بود بانو @};- @};- @};- @};-
رشید رزین قلم
سلام خانم پوریونس ترانه زیبایی سرودید . . با آرزوی موفقییت @};- @};- =D> =D>
مجید صادقی
سلام عسل عزیز عالی بود کارت مرسی
سهیل پیلتن
درود خانم پوریونس عزیز ترانه بسیار زیبایی بود از خواندنش لذت بردم تصویر سازی ها ی کارتون خیلی عالی بود سپاس @};-
مجید قیطانی
عسل جان ترانه ی زیبا و با احساسی بود تولدش مبارک @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- @};- =D> =D>
پگاه دهقاني
زیبا بود عسل جان موفق باشی @};-
ديانا سكوت
من از تموم راه میترسم، راهی که من رو به تو میبازه اینجا تمام تارو پودم رو، یک عنکبوت مرده میسازه ممنون زيباست :-) @};- =D>
معصومه قریشی
من از تموم راه میترسم، راهی که من رو به تو میبازه اینجا تمام تارو پودم رو، یک عنکبوت مرده میسازه =D> =D> درود عسل جان گه گاهی تو خوندن بعضی مصرع ها مشکل داشتم ، ولی احساس ترانت عاالی بودو پسندیدم @};- @};- @};-