واسه بودنت
در ابتدا جا داره از تمامی دوستانی که با حضور سبزشون در جلسه ی رونمایی از کتاب “لبخند بزن حتی به زور” گرمی بخش محفل شدند و روز خاطره انگیزی رو برای من رقم زدند تشکر کنم. آرش توفیقی عزیز، آیدین قره باغی، سعید ابطحی، حسین خزایی، سرکار خانوم فریبا موسوی و دختر گلشون سپیده خانم، سارا صفری، مهرشاد فروزان، میلاد ماهیار، جواد پوران، سرکار خانوم دیانا ادریس زاده، خانم فرح تجلی عزیز و…
و یک تشکر ویژه از پدیده نیشابوری عزیزم که یک تنه تمامی زحمات برگزاری این جلسه رو به دوش کشید و فقط آرزو دارم لیاقت جبران این همه خوبی رو داشته باشم.
تو اسامی بالا اگه احیانن اسم کسی (از بچه های آکادمی) رو فراموش کردم عذر میخوام.
و ترانه ی جدیدم تقدیم به تموم دوستای مهربانم در آکادمی:
مث بغض یه بچه ام که میخواد
واسه بودنت از تو خواهش کنه
به بادم حسودیم میشه وقتی که
میتونه موهاتو نوازش کنه
تو لبخند تو اوج یک فلسفه س
یه دریا نشسته روی پیرهنت
هوایی میشم وقتی اسمت میاد
به لرزه می افتم تا میبینمت
بدون تو هر ثانیه م فاجعه س
میخوام با تو دنیامو بهتر کنم
میخوام با حضور تو این خونه رو
به عطر شقایق معطر کنم
کنار تو هر لحظه از زندگی
واسه من پر از حس آرامشه
تو دریا و من مثل یک قطره ام
یه کاری کن این قطره دریا بشه
یه رویای نابه که دستای من
یه روزی به دستای تو می رسه
بیا تا جهانم بهاری بشه
بیا ای بهاری ترین حادثه
بدون تو هر ثانیه م فاجعه س
میخوام با تو دنیامو بهتر کنم
میخوام با حضور تو این خونه رو
به عطر شقایق معطر کنم