دلی دارم پر از گِله

از اون که خالق دِله

عدل قشنگ عادلی

که من گِلم و تو گُلی

حق داری که هق بزنی

از توهین مثل منی

منی که کم بود از سرت

واسه ضریح ظاهر و زرت

سمّ صریح صحبتات

طنین تند طعنه هات

تلخی طعم تهمتات

هنوز تو گوشمه صدات

به جرم جرأت زیاد

چی کشیدی دلم، فدات

هرم حریم حرمتت

غم قریب غربتت

همش شدش دلایلم

واسه سکوت باطلم

سهم سهام زندگیم

همش شده شرمندگیم

شرمنده دلم شدم

به خاطر روی خودم

گناه دل چی بود خدا

شدش اسیر صورت سیاه