درخت
منم درختی تکیده تک و تنها/ برام نمونده یه دلخوشی تو دنیا
دستای پاییز که برگامو میچینه/ دیگه پرنده رو شاخم نمیشینه
شکوه ندارم رسم زمونه اینه/ تو دل چوبیم جایی نیس(ت) واسه کینه
خشکیده ریشم جوونه ای ندارم/ له میشه برگام میشه به روم نیارم؟
تنم پر از زخم زخمای یادگاری / پوستمو کندن واسه کاغذ دیواری
خش خش برگا(م) که می میرن زیر پا/ قلبمو آزرده و میکنه از جا
دستامو بستین با طناب که بشم تاب/ قبل بریدن به ریشم ندادین آب
من که نمردم چرا تبر میارین/ بهار تو راهه مگه خبر ندارین
طفلی پرنده دیگه لونه نداره/ واسه ی موندن که بهونه نداره
چن(د) تیکه کردین تن رنجور و خسته/ یکی قفس شد یه تیکه در بسته
منو شکوندین ریشه هامو سوزوندین/ تن برهنه روی زمین کشوندین
برگای سبزم شده پژمرده و زرد/ باد اومد و برگو نقش بر زمین کرد
منم ببخشم نمیبخشه خداتون/ دلم میسوزه مث تنم براتون
مرسده (زهرا) عباس زاده
یه کم ساده بود و از ترانه دور . به امید روزای بهتر :-) @};-
مجید صادقی
سلام عباس جان شرمنده ولی نتونستم روون بخونمش به امید بهترین ها
یاسمن شکفته
سلام آقای عباسی گرامی @};- بدون تعارف..ترانه ی قبلتون رو خیلی بیشتر دوست داشتم و واقعا به دلم خوب نشست @};- @};- اما با این ترانه حسی رد و بدل نکردم!! نه با وزنش نه با احساسش... نمی دونم چرا :-S شاید خودم بی احساس شدم =(( ;)) امیدوارم باز هم حرف دل شما رو با ریتم و همونقدر زیبا و با احساس توی ترانه های بعدیتون بخونم و لذت ببرم با آرزوی پیشرفت روز افزون شما @};-
مجید قیطانی
سلام دو ست خوبم تولد ترانت مبارک به امید روزهای اوج شما @};- @};- =D> =D>