مچّکرم ازت خدا، به خاطر این لحظه ها

این لحظه های بی کسی،که پر شده از انزوا

از این سکوت و دلهره، از موج غم توی دلم

از فکرای باطلی که، رژه میرن توی سرم

از سردی دستایی که، حلقه شدن رو زانوهام

از قطره های اشکی که، سرازیرن رو گونه هام

مچّکرم ازت خدا، از این همه غصه و درد

از این دل و غروری که، شکسته شد تو این نبرد

از پرسه های بی هدف، تو کوچه های بی کسی

از این همه تنهایی یو، سیاهی و دلواپسی

از روزای طلایی که، واسم شدش مثل سراب

از نقشه های خوبی که، همه شدن نقش بر آب

از این دل ساده ای که، دل به توکلت می بست

هر کس و ناکسی اومد، شکستو رفت و برنگشت

از این امید بی ثمر، که حک شده توی دلم

که فک می کنه ای خدا، هنوز تویی مراقبم

مچّکرم ازت خدا، بخاطر بخت سیام

بخت سیاه و تاریکی، که حلقه زد رو خوبیهام

مچّکرم ازت خدا، از این همه لطف و کرم

از این همه بلاهایی، که میریزی روی سرم

بهم بگو خدا بگو، بذار کنار این شرمتو

چجوری جبران بکنم، محبتای گرمتو