یه چیزی داره اذیتم میکنه
یه چیزی شبیهِ یه جیغِِِ ِ بلند
یه بختک،توی ِخواب ِآَشفته ای
منُ از تو قابِ نگاه ِتو ،کند.

چقد،حالِ روزایِ خوبم،بدِ
چه آتیشی اُفتاده تو دامنم
یه دردِ عجیبی رُ حس میکنم
تو ،شرقی ترین ،جایِ پیراهنم

اتاقم یه تصویرِِ ِپُر اضطراب :
کتابام،پُر از،ذکرِ ِ اَمَن یُجیب
تو گنجه،دوتاموش ِمست از غزل
لباسام،پر از طعم ِتند ِدوسیب

یه نیم رُخ ،تبِ داغ ِلبخند ِِ تو
مفصلترین میز ِصبحونمه
اسیر “وکیل ِخیابونی” ام
تب ِخوندن ِ “جان گری… شامم ِ

پذیرفتم این،حس ِلامذهبُ
همین که ،بمونم،توی ِحاشیه
سه ،چار،تا،خیابون ِدور از تو هم
واسه،دلخوشیهای ِمن ،کافیه

چه فرقی غزل داره با مثنوی!
باید،ذهنم از تو، تلمبار شه
تواز اختیارات ِشعر ِمنی
ردیفی که مجبوره تکرار شه!