پیراهن
هنوزم پای عکس یادگاریت
میشه دنیای پر حسو ببینم
بیام هر شب کنار تخت خوابت
تو هم هیچی نگی , پیشت بشینم
کنار شمع و بوسه برق چشمات
زمینو جای دست ِ تو بگیرم
اگر فردا تو بیدارم نکردی
همین امشب تو آغوشت بمیرم
تو فک کردی که بعد از ترک خونه
دیگه تو پنجره مهتاب میشه؟
یکی میاد نگاش مثل تو باشه
دلم مثل تو واسش اب میشه؟
سکوت ِ تلخ خالی , عصر خونه
خیال ِ تو به من لبخند میده
زمین افتادن ِ هر برگ پاییز
منو با یاد تو پیوند میده
حساب رفتنت تو خاطرم نیست
دو سال و هفته و چند ماه میشه
ولی پیراهنی که تو خریدی
داره کم کم واسم کوتاه میشه
تو عکسامون فقط یک جا , یه لبخند
خیالاتم تو اونجا مکس کرده(مکث)
خیال خنده ی ما توی اون عکس
خیالات منو بر عکس کرده…