قایق شکسته

توی یک ساحل تنها

عابری قدم گذاشته

رَدی از گذشته هارو،

روتَن شن جا  گذاشته !

قامتش شده خمیده

ازخوشی های ندیده !

زیربارحسرت و درد

روزای خوشِ ندیده !

قایقی افتاده اُونجا

خسته از موج ای  فردا

تخته هاش خُردو شکسته

مونده ، یه گوشه ائی  تنها

توی  غربت وغریبی ،

خیلی وقته که پوسیده

بوسه های موج وحشی

لب شور وتلخ  دریا

سینه اون و  بوسیده

خوشحالی واسش نمونده                                                                                                            

لحظه هاش بی عشق مُونده

دلش از دنیا گرفته

غروب اش و غم گرفته

دلش رو ، وسط دریا

جا گذاشته !؟

بی تو مُرده!!!