از روزگار خسته شدم                   از قصه های بی کسی

نمی دونم بدون تو                       رخنه کنم تو قلب کی

نفس نداره لحظه هام                     هم نفس ثانیه هام

رفتی حالا بدون تو                     یه جاده ی بی انتهام

جونم رسیده به لبم                      ازوقتی خونه خالیه

تیک تاک ساعتا میگه               مرگ توی این حوالیه

شدم مسافر غمت                   من تو قطار زندگی

دستبند مرگ به دستمه             دارم میرم به بردگی

اگه دلت تنگ شد برام             بیا سر ایسگاه بشین

شاید که مرگ راضی بشه        من وتو هم قطار بشیم