حباب گریه
میدونی میشه بد باشم عزیزم /شکستن رو بلد باشم عزیزم”
“بشم آشوب دریا تو تن موج/ همیشه جزر و مد باشم عزیزم
یا اینکه خط خطی شه مشق شبهام/ تلف شن خنده های روی لبهام
شبیه گول له های برف بهمن / سفید و بی رمق شن سوز تب هام
میدونی سختمه تنهات بذارم/ فراموشت کنم به روم نیارم
بشی یه تیکه یخ تو قطب قلبم/ به تبخیر تو گاهی نبارم
دو چشمونت زلاله مثه آبه / میمیرم از عطش حالم خرابه
یه حسی داره امواج نگاهت / شبیه لحظه های نابه خوابه
میدونم مثه من واست زیاده/ دل و بستن به تو تکیه به باده
میدونم یه نفس بوییدن تو/ تمنای دل غمگین و شاده
میخای که بی تو باشم دونه دونه/حباب گریه های روی گونه
بیفتم رو تن آغوش بی تو/ بمیرم هر نفس بی هر بهونه