شبح شادوماد!(طنز)
یه روز بابام گفت برو زن بی گیر! / یه دختر از ناف جردن بی گیر!
گفتم بابا! من که پول ناآرم(ندارم!)/ گفت بیا خرجی تو از من بی گیر…!
توُ چل چلی مون تین ایجر شدیم! / ویز…کی نزده هنگ اُوِر شدیم!
شهرمونو لی لی پوت دیدیم و-/ میون همه گالیور شدیم!
نشستیم فال ابجد زدیم / یه کیس توُ کافی شاپا رد زدیم
تا این که یه جا یه داو دیدیم و- / سه سوته باهاش «بزن قد» زدیم!
وقتی شنید می خوام زن بستونم؛ / تو فکر اجاق زمستونم!
چشمک زد و گفت بیگی که اومد! / تو الستونی من ولستونم!
اینو که گفت ما خواستگار شدیم / واسه عروسی دس به کار شدیم!
تو بوتیکای آلامد شهر / مشتری کت و شلوار شدیم…
یه چیزی بگیم دلتون وا شه! / به جای بله گفت حالا باشه!
فک می زد برامون شرط بذاره / اخه دید دلمون آش و لاشه!
گفت شهاب! مهریه مو پیش می خوام! / یه آپارتمون تو تجریش می خوام
یه سانتافه با نهصدتا سکه / همه شونو یه جا «فینیش» می خوام!
آره به جون هر چی خواستگار / به اینایی که گفتم بسته کار!
همه رو نقد کن و منو عقد کن! / که تو خشنود شی و من رستگار!
مام که ساربون دولا دولا /مایه دار بودیم هزار ماشالا!
همه رو یه جا زدیم تو رگش / یه دهن به ما نگفت ایولا!
گرفت و گفت لالا کن و بیا /کمتر از سه سال طولش ندیا!
گفتیم چرا ما نقد؛شوما نسیه؟! /گفت درسه و از این گرفتاریا!
سه سال شد شیش سال و ما صبر کردیم… / خودمونو نزدیک قبر کردیم!
گفتیم خاک تو سر اسکل مون! / موش بودیم و هوس ببر کردیم!
وقتی دیدیم بله رو نی می ده / شیش سال رفته تو باغ یونجه چیده!
سراغ مهریه رو گرفتیم / گفت پولی که رفته رو کی دیده؟!
اومدی با قوه قهریه؟ / چقده بود مگه اون مهریه؟!
دوسال دانشجو بودم تو کرج / همه رو دادم واسه شهریه!
هیچی دیگه…ما دوماد نشدیم! /یه بار توُ زندگی شاد نشدیم…
مهریه رو دادیم و حتی یه روز / قاطی مرغ آزاد نشدیم!
سلام؛ بابا دور از جون شما مردیم از بس جاز گفتیم و پاپ شنیدیم! آخرش یکی تو دلمون بلند شد که: «حالا رپ…رپ!»
متشکرم